Buwanang Archive: Marso 2009

Kasayahan SharePoint SSO Katotohanan ng Araw

I’ve been working with SharePoint SSO and learning as I go. One way in which this works is that you tell SharePoint about external applications. Users log into that application via some SharePoint function (e.g. iView web bahagi). The first time the user performs this action, it prompts them for the correct user id and password to use for that system. It’s setting up a mapping between your SharePoint credentials and your credentials for that backend system. Thereafter, ang gumagamit ay hindi magkakaroon upang ipasok ang kanilang ID kapag sila ay pindutin ang up na sistema.

That part worked well for me. Gayunman, ito begs ang tanong, "Paano ang user na baguhin ang user id o password?” The user might have made a mistake, o marahil ikaw ay gumagawa ng ilang mga pagsubok sa isang dev kapaligiran at kailangan upang mabilis na lumipat sa pagitan ng mga account.

Hindi ko alam ang kasagutan sa na, ngunit ko alam na maaari kang pumunta sa Central Administration at pamahalaan ang mga kredensyal ng gumagamit:

Central Administration -> Operations -> Pamahalaan ang Single Sign-On -> Pamahalaan ang Account Impormasyon para sa isang Definition Enterprise Application

Mula doon, maaari mong tukuyin ang panlabas na application (e.g. Katas) and the account you want to delete. You can also change the mapping.

Kung alam mo kung paano upang payagan ang mga end user na direktang baguhin ang kanilang mga kredensyal, kindly post a comment 🙂

</dulo>

Mag-subscribe sa aking blog.

Sundin ako sa Twitter sa http://www.twitter.com/pagalvin

Adventures Sa iView Web Mga Bahagi

I needed to do some minimal proving today that iView web parts can work in my client’s environment. I’ve never worked with this slice of SharePoint before.

Microsoft ay lumikha ng isang napakataas na kalidad puting papel sa paksang ito.

Ang unang balakid ako nagkaroon sa pagtagumpayan noon - kung saan ay ang bahagi iView web? For some reason, ang aking unang pag-iisip ay na Gusto ko mayroon upang i-download ito mula sa isang site sa isang lugar, perhaps SAP’s site. Ko bang ay nagkaroon 1/2 convinced myself that iView web parts might even cost extra. Talaga, sila ay kasama sa Moss (Sa tingin ko Enterprise; na kung ano ang ginagamit ko dito sa anumang kaganapan). I’ve seen the standard “add a web part” dialog box hundreds or more times and always glossed over it. No more!

The next obstacle is that I can’t read instructions.

Ako ay gamit ang web bahagi at iningatan ang pagkakaroon ng ganitong nakakainis na mensahe:

No SAP servers are configured for this site. Contact your administrator to configure trusted SAP servers.

Ang puting papel na malinaw na sinasabi na i-edit ang isang configuration file na matatagpuan sa file "<Magmaneho Letter:>\Program Files\Microsoft Office Servers\12.0\Config\TrustedSAPHosts.config”. The first dozen times I looked at that, lahat Nakita ko noon ay "Program Files ... Config" at pinuntahan ko kaagad sa 12 kaharian ng mga laywan. Once I finally slowed down to read it, I realized my mistake and it was easy to fix.

I continued on my merry way with SSO configuration. It’s not all at clear to me if that worked, ngunit iyan ay isa pang kuwento para sa isa pang araw.

Ika-line:

1. iView web bahagi ay isinama sa labas ng kahon na may SharePoint (marahil Enterprise).

2. Ang magic configuration file, "TrustedSAPHosts.config", hindi nakatira sa 12 kaharian ng mga laywan.

</dulo>

Mag-subscribe sa aking blog.

Sundin ako sa Twitter sa http://www.twitter.com/pagalvin

Moss User Profile dahil ang Authority para sa User Gustong wika

Sa aking kasalukuyang proyekto, ang ilan sa mga gumagamit ay maglakbay sa buong mundo at kapag dumating sila sa iba't ibang destinasyon, use whatever machine is handy at the time. Those guest machines will be running Windows and installed and configured for the local locale. (Lamang ko na natanto na ang mga guest machine ay hindi maaaring magkaroon ng karapatan pack wika… marahil ay hindi, sa katunayan… Ako paradahan na ang isa para sa ngayon).

SharePoint needs to provide a mechanism whereby the user can pick their preferred language and then have MOSS honor that language regardless of how the user accesses MOSS. In other words, disregard whatever the browser tells IIS/MOSS and instead look up that preferred language and use it.

Kami ay pagpunta sa imbestigahan dalawang approach:

  1. HTTP Handler: Ang isang pasadyang handler HTTP naka-install sa IIS magiging hitsura up Moss profile ng gumagamit, maisip kung ang nais na wika at pagkatapos ay lumipat sa HTTP header sa paligid tulad ng kinakailangan bago pagpasa kontrol sa Moss.
  2. global.asax: Modify global.asax to do the same thing. We may modify something else, but the idea is that we find some place where we can insert our locale-switching logic.

Ang iba pang mga complicating kadahilanan ay na kailangan namin upang suportahan ang mga gumagamit 60k, tungkol sa 1,000 ng na maaaring sabay-sabay-access ng Moss sa peak load.

Ang HTTP handler tila medyo marahas, but possibly the best place to put the code since it’s at the IIS level and all-knowing. It’s a good single point of work.

Kami ay nakahilig patungo sa isang global.asax diskarte uri, higit sa lahat dahil naniniwala kami na magkakaroon kami ng mas pagpipilian para sa caching ng data sa puntong iyon.

Makikita ko ba ang pag-blog nang higit pa sa paksang ito bilang ko matuto nang higit pa.

Kung ikaw ay alam tungkol sa anumang bagay na ito, please post a comment 🙂

</dulo>

Mag-subscribe sa aking blog.

Sundin ako sa Twitter sa http://www.twitter.com/pagalvin

Kinukunan “mailto:” Mga Sukatan

I’m on a project where we need to collect metrics around a function named "Share a Story." The idea is very simple — kung tumitingin ka sa isang kawili-wiling artikulo sa mga intranet at nais na ibahagi ito sa isang tao, click a link labeled "Share this story" i-email ito sa iyong buddy.

Kami-play sa paligid na may isang pasadyang paraan para sa layuning ito, ngunit sa pagtatapos, bait won ang araw at hindi na namin lamang gamitin ang pamilyar <a href = mailto:…> technique. (<a href mailto:…> ay isang nakakagulat na malakas kaunting HTML; bilang isang bonus, link na nagdudulot sa akin pabalik sa aking lumang pahina ng UNIX araw tao; iyon ay ang mga araw!).

Diskarteng ito ay nagbibigay ng isang mahusay na interface para sa mga end user mula nang makuha nilang gamitin ang kanilang mga pamilyar MS Outlook client (o kahit anong email client nila na-install).

Ito ay gumagawa ng mga bagay na mas mahirap sa amin mahinang uri ng developer dahil sila client * din * ay nais na magpatakbo ng isang ulat sa hinaharap na nagpapakita kung gaano kadalas ang mga gumagamit magbahagi ng mga kuwento at kahit na mga kuwento ay ibinahagi pinaka-madalas.

We whiteboarded a few potential solutions. My favorite is to carbon copy (CC) a SharePoint list. That way, the end user still gets the outlook client while we get to capture the event because we’ll get a copy of the email ourselves. There are some obvious drawbacks. The main problem is that the user could simply blank out or otherwise mangle the CC address. At, we need to manage that event library of emails. We have a scheduled job on the white board responsible for that cleanup.

Kung mayroon kang ilang mga matalino na diskarte sa paglutas sa problemang ito, mangyaring gawin sabihin.

</dulo>

Mag-subscribe sa aking blog.

Sundin ako sa Twitter sa http://www.twitter.com/pagalvin