Terug in de buurt van 1999, Ik was de uitgaven veel van weken uit in Santa Barbara, CA, werkt voor een client, alleen het verlaten van mijn arme vrouw terug hier in New Jersey. Ik dolgraag mijn vrouw. Ik hou van haar net zo goed vandaag als ik deed toen dwaas trouwde ze met me 1,000 jaar of zo geleden. Ergens langs de lijn, Ik bedacht een zin, "speciale fear", zoals in "Samantha heeft speciale angsten." Ze als een speciale angst voor "bugs", die aan haar zijn niet vliegen of lieveheersbeestjes, maar eerder microben. Ze is bang van deze of gene virus of ongebruikelijke bacteriën teistert onze zoon, of me, maar nooit echt zelf. (Ze is ook speciaal bang van vampieren, miniatuur kwaad poppen (met name clowns) en onderzeese ongevallen; ze gegroeid uit haar speciale angst voor mensen gekleed in Santa Claus outfits).

Een dag, mijn mede-werker en ik besloten om op te drijven in de nabijgelegen bergen in de buurt van Ohai. Op een gegeven moment, We stapte uit van de auto te nemen in de scène. Toen we terug in de auto, Ik merkte dat een teek op mijn schouder was. Ik zette uit het raam en dat was het.

Die nacht, Ik vertelde haar over onze drive en vermeld de teek. Het gesprek ging ongeveer als volgt:

S: "Oooo! Die zijn slecht. Ze dragen ziekten."

P: "Nou, Ik zette het uit het raam."

S: "Ze zijn echt slecht al. Ze kunnen krijgen onder de huid en zuigen bloed en overdracht van bugs. U beter controleren uw haar en zorg ervoor dat er geen in je hoofd!"

P: In een luide stem: "Mijn God! ZIJ KUNNEN NEMEN OVER UW MENING???"

S: Letterlijk geruststellend me: "No, ze zijn niet dat slecht."

</einde>