เพียงการสังเกตการณ์อย่างรวดเร็วว่า มีความแตกต่างที่สำคัญระหว่างข้อกำหนดเหล่านี้สอง:

<ฟิลด์ FieldBind = "InParam1" DesignerType = "StringBuilder" รหัส = "2" ข้อความ = "ป้อนพารามิเตอร์ #1" />

เมื่อเทียบกับ:

<ฟิลด์ FieldBind = "InParam1" รหัส = "2" ข้อความ = "ป้อนพารามิเตอร์ #1" />

ครั้งแรกแสดงเช่นนี้ใน SPD:

ในขณะที่แสดงหลังเช่นนี้:

I’m not sure how helpful these screen shots are but I put in the effort to make them so you have to view them 🙂

สังเกตที่นี่: StringBuilder ช่วยให้คุณสามารถสร้างสตริงที่ (เห็นได้ชัด) โดยผสมกันสายอักขระตัวอักษรและลำดับข้อมูล (ผ่านการ "เพิ่มการค้นหา" ปุ่มซ้ายล่าง). เมื่อคุณใช้ปุ่มการค้นหาเพิ่ม, แทรกโทเค็นในแบบฟอร์ม"[%โทเค็น%]". เมื่อ SharePoint ที่เรียกใช้การกระทำแบบกำหนดเองของคุณ, (C# รหัสในกรณีของฉัน), SharePoint ผ่านโทเค็นการ, ไม่ค่าโทเค็นการ. ถ้าคุณใช้ชนิดการออกแบบเริ่มต้น (ชนิดที่สอง), SharePoint ขยายโทเค็น และผ่านค่าจริงของโทเค็นการการกระทำของคุณ.

StringBuilder =ด้อย, เริ่มต้นออกแบบชนิด =ดี.

แน่นอน, ก็ไม่จริงไง. เพียงได้ไม่ลอง และส่งผ่านพารามิเตอร์การกระทำของคุณเองเมื่อแบบพิมพ์ = StringBuilder. ใช้ชนิดการออกแบบเริ่มต้นและโซ่ StringBuilder จะขึ้นหน้าถ้าคุณต้องการสร้างสตริงการซับซ้อนในเวิร์กโฟลว์ของคุณ (ซึ่งบังเอิญเป็นสิ่งที่หนึ่งไม่สร้างเรื่องแบบไดนามิกสำหรับการดำเนินการอีเมล์, แต่ที่เรื่องรายการบล็อกอื่น, ฮาร์ฮาร์).

<สิ้นสุด />